ဂိုဏ္း

ဂိုဏ္း

ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာႀကားေတာ္မူအပ္ေသာ သုတ္၊၀ိနည္း၊ အဘိဓမၼာ ဟုဆုိအပ္ေသာ ပိဋကတ္သံုးပံုတြင္ သုတ္ႏွင့္အဘိဓမၼာ မပါ၊ ၀ိနည္းေတာ္ အပုိင္းတြင္သာ အနက္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိလုိက္နာမွဳ၌သာ အနည္းငယ္ကြဲလြဲ မွဳရွိကာ ကြဲၿပားသြားႀကသည့္သံဃာေတာ္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔၏ ဆရာအစဥ္ အဆက္အားၿဖင့္ ဂုိဏ္းမ်ားအၿဖစ္တည္ရွိကာ ယေန႔ၿမန္မာနုိင္ ငံတြင္ (၉ )ဂုိဏ္းရွိေနသည္ကုိေတြ႔ရွိရပါသည္။ထိုသို႔ ဂုိဏ္းႀကီးမ်ားအမည္ႏွင့္ ၿဖစ္ေပၚလာပံုသမုိင္းအက်ဥ္းကုိတင ္ၿပရလွ်င္.....

(၁ )သုဓမၼာဂုိဏ္း တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္တြင္ သိႀကားမင္းသည္ သုဓမၼာဇရပ္ေတာ္၌ မွဳခင္း မ်ားကုိ စီစဥ္ဆံုးျဖတ္ေလ့ရွိသည္။ဤအစဥ္အလာအရ ျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္ေတာ္က သာသနာေရးဆုိင္ရာမွဳခင္းမ်ားကုိ ဆရာေတာ္ႀကီး မ်ား စုေ၀းဆံုးၿဖတ္ရာ၌ထုိေနရာဌာနကုိ "သုဓမၼာ " ဟုေခၚသည္။ယင္း အစည္းအေ၀းသုိ႔ တက္ေရာက္ခြင့္ရေသာဆရာေတာ္မ်ားကုိ သုဓမၼာ၀င္ ဟုေခၚသည္။သံဃာ့ဂုိဏ္းမ်ားမကြဲမၿပားတစ္စည္းတစ္လံုးတ ည္းရွိစဥ္ ကၿမန္မာနုိင္ငံတြင္ သံဃာအားလံုးသည္ သုဓမၼာ၀င္ဆရာေတာ ္ႀကီးမ်ား ၏ အုပ္ခ်ဴပ္မွဳေအာက္တြင္ ရွိေနႀကသည္။ထုိသုိ႔ရွိေနရာမွ မင္းတုန္းမင္း ႀကီ းလက္ထက္တြင္ 'ေရႊက်င္ ' ဂုိဏ္းခြဲထြက္သြားေသာအခါ ေရႊက်င္ ဂုိဏ္း၀င္မဟုတ္ေသာ သံဃာမ်ားကုိ သုဓမၼာဂုိဏ္း၀င္အၿဖစ္ ေခၚဆုိ ၾကသည္။

(၂ )ေရႊက်င္ဂုိဏ္း မင္းတုန္းမင္းႀကီးသည္ ၀ိနည္းသိကၡာအလြန္ေလးစား၍ အက်င့္ပဋိပတ္ ႏွင့္ၿပည့္စံုေသာေရႊက်င္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးဇာဂရကုိ အလြန္တရာ ၾကည္ညဳိ၍ သာသနာပုိင္အၿဖစ္ တင္ေၿမႇာက္လုိေသာ္လည္း ေတာင္နန္း မိဖုရားေခါင္ စႀကၤာေဒ၀ီ၏ ဆႏၵကုိ မလြန္ဆန္နုိင္သၿဖင့္ ေမာင္းေထာင္ ဆရာေတာ္ ကုိသာသနာပုိင္ တင္ေၿမႇာက္ခဲ့ရသည္။အခါတစ္ပါး ေရႊက်င္ ဆရာေတာ္ဘုရားက သာသနာပုိင္ဆရာေတာ္ထံ သြားေရာက္ရာ စကား မေၿပာဆုိပဲေနခဲ့သၿဖင့္ ဆရာေတာ္မွ မိမိအားမလုိလားဟု သေဘာပုိက္ ေတာ္မူခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ ၁၂၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ကုိသုဓမၼာဆရာေတာ္မ်ားအမိန္႔ၿဖင့္ သုဓမၼာသုိ႔ႀကြရန္ဆင့္ဆုိရာ မႀကြဘဲေန သၿဖင့္ သုဓမၼာဆရာေတာ္မ်ားက အတင္းအႀကပ္ေခၚဆုိရန္ စီမံရာတြင္ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက ေရႊက်င္ဆရာေတာ္အား သုဓမၼာသုိ႔ ဆင့္ေခၚခြင့္မရွိ၊ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ လြတ္လပ္စြာ သီတင္းသံုးနုိင္သည္ဟု အမိန္႔ထုတ္ ၿပန္ခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဦးဇာဂရ၏ တပည့္သံဃာ ေတာ္ အဆက္ဆက္တုိ႔ကုိေရႊက်င္ဂုိဏ္း၀င္ဟုေခၚဆုိႀကသည္။

( ဒြါရဂုိဏ္း(၃)ဂုိဏ္း) သကၠရာဇ္ ၁၂၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ပဲခူးတုိင္းအုတ္ဖုိၿမိဳ႔မွ ဆရာေတာ္ အရွင္ ဥကၠံသမာလာသည္ ေရသိမ္၌ရဟန္းခံၿခင္းကုိအေႀကာင္းၿပဳ၍ အဂၤလိပ္ အစုိးရလက္ေအာက္ရွိသုဓမၼာဂုိဏ္း၀င္ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ အၿငင္းပြားခဲ့ သည္။အုတ္ဖုိဆရာေတာ္သည္ မိမိတပည့္ရဟန္းမ်ားနွင့္ သီးၿခားဂုိဏ္း ခဲြခဲ့သည္။ဘုရားရွိခုိးရာ၌ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံဟူ၍ ရွိခုိးၿခင္းမၿပဳ ရ၊ ကာယဒြါရ၊၀စီဒြါရ၊ မေနာဒြါရဟုဒြါရၿဖင့္ ရွိခုိးမွ မွန္ကန္သည္ဟု အုတ္ ဖုိဆရာေတာ္က ဆံုးၿဖတ္သည္။( ယခုေတာ့ ထုိသုိ႔ဘုရားရွိ ခုိးသည္ကုိ မေတြ႔ရေတာ့ပါ။တစ္နုိင္ငံလံုးနီးပါးကာယကံ၊၀စီကံ၊ မေနာကံၿဖင့္သာ ရွိခုိးႀကသည္။) ဇိနတၱပကာနီက်မ္းၿပဳ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ (သုဓမၼာဂုိဏ္း)က ကံၿဖင့္ရွိခုိးမွမွန္ကန္ေႀကာင္း ၿငင္းခံုႀကသည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ေအာက္ၿမန္ မာနုိင္ငံ၌အုတ္ဖုိဆရာေတာ္၏ဂုိဏ္းကုိ ဒြါရဂုိဏ္းဟုေခၚ ႀကသည္။သု ဓမၼာဂုိဏ္းကုိမူ ကံဂုိဏ္းဟုေခၚႀကသည္။ေနာက္ပုိင္းတြင္မူ ကံဂုိဏ္းဟု မေခၚေတာ့ပဲ သုဓမၼာဂုိဏ္းဟုပင္ ျပန္လည္ေခၚႀကသည္။ ယင္းဒြါရဂုိဏ္း သည္ (က) အေနာက္ေခ်ာင္းဒြါရ၊ (ခ)မဟာဒြါရ၊ (ဂ)မူလဒြါရ ဟူ၍ (၃)မ်ဴိးထပ္၍ကြဲသြားႀကၿပန္သည္။

၃။(က )အေနာက္ေခ်ာင္းဒြါရဂုိဏ္း ဒြါရဂုိဏ္းခ်ဴပ္ အုတ္ဖုိဆရာေတာ္ႀကီးလက္ထက္မွာပင္ ငါးသုိင္းေခ်ာင္း ေရတံခြန္ေက်ာင္းတုိ္က္ ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ အၿခားေသာဒြါရဂုိ ဏ္း၀င္ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီး(၆)တုိက္မွ သံဃာေတာ္မ်ားကပထမ ပါရာဇိက (မာတုဂါမၿဖင့္ ေဖာက္ၿပန္သည့္အမ ွဳ) ၿဖင့္ စြပ္စြဲႀကသည္။ဂုိဏ္းခ်ဴပ္ အုတ္ဖုိဆရာေတာ္ႀကီးသည္ အစြပ္စဲြခံရသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးဘက္မွရပ္တည္ခဲ့သၿဖင့္ ေက်ာင္း(၆) ေက်ာင္းမွ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ သီးၿခား ဂုိဏ္းတည္ေထာင္ႀကသည္။ "င၀န္ၿမစ္" ကုိအေနာက္ေခ်ာင္ းဟု ထုိေဒ သတြင္ေခၚႀကသည္။ယင္းအေနာက္ေခ်ာင္းကုိအစြဲၿပဳ၍ ေရႀကည္၊ ငါး သုိင္းေခ်ာင္းတစ္၀ုိက္ရွိ အဆုိပါဒြါရဂုိဏ္းကုိ အေနာက္ေခ်ာင္းဒြ ါရဂုိဏ္း ဟုေခၚႀကသည္။

၄။ (ခ)မဟာဒြါရဂုိဏ္း ဒြါရဂုိဏ္းခ်ဴပ္ အုတ္ဖုိဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ေဗဒင္က်မ္းတတ္ကြ ်မ္းလွ သည္ဟုဆုိသည္။ ယခုလက္ရွိ အမ်ားလက္ခံသတ္မွ တ္ထားေသာ လ ျပည့္ လကြယ္ ေန႔မ်ားသည္ ေဗဒင္နည္းအရ တြက္ခ်က္ရာ၌ အမွန္တ ကယ္ လမၿပည့္ေသး၊ လမကြယ္ေသး၊ လၿပည့္ေက်ာ္တစ္ရ က္ေရာက္ မွ လၿပည့္သည္။လဆန္းတစ္ရက္ေရာက္မွ လကြယ္သည္ဟု ဆုိ၍ (၁၅) ရက္တစ္ႀကိမ္လၿပည့္၊လကြယ္ သိမ္၀င္၍ သံဃဥပုသ္ၿပဳၿခင္း ကုိ ေဆာင္ရြက္သည္။အၿခားေသာ သုဓမၼာဂုိဏ္း၀င္ႏွင့္ ေရႊက်င္ဂုိဏ္း ၀င္ သံဃာမ်ားသည္ လၿပည့္-လကြယ္ေန႔မ်ား၌ သိမ္၀င္ဥပုသ္ၿပဳႀက ေသာ္လည္းဒြါရဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ တပည့္မ်ားသည္ လၿပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ေန႔ ႏွင့္ လဆန္း (၁)ရက္ေန႔ေရာက္မွသာ သိမ္၀င္ ဥပုသ္ၿပဳ ၾကသည္။ အုတ္ဖိုိဆရာေတာ္ႀကီး ၁၂၆၇ ခုႏွစ္တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပ ီးေနာက္ပုိင္း တြင္ ၁၂၈၀ၿပည့္ႏွစ္၌ ဒြါရဂုိဏ္း၀င္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ (ရာဇာပ ဓာနံ)ဟူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား၏အမိန္႔ေတာ္အရလၿပည့္ လကြယ္ ကိစၥကုိ အစုိးရမင္းတုိ႔၏ဆံုးၿဖတ္ခ်က္သည္သာ အတည္ၿဖစ္သည္ ဟူေသာ ေဒသနာအရ ဒြါရဂုိဏ္း၀င္ သံဃာေတာ္အမ်ားစုသည္ အ မ်ားနည္းတူ လၿပည့္ေန႔ႏွင့္ လကြယ္ေန႔မ်ားတြင္ သိမ္၀င္ဥပုသ္ၿပဳႀက ပါသည္။ယင္းဒြါရဂုိဏ္းမွာ အၿခားေသာဒြါရဂုိဏ္းမ်ားထက္ သံဃာအ ေရအတြက္မ်ားၿပားေသာေႀကာင့္ မဟာဒြါရ ဂုိဏ္းဟုေခၚႀကသည္။ ဤဂုိဏ္း၏အမည္အၿပည့္အစံုမွာ (ဓမၼာနုဓမၼမဟာဒြါ ရနိကာယဂုိဏ္း) ၿဖစ္ပါသည္။ ဓမၼာနုဓမၼ = တရားအတုိင္းလုိက္နာေသာ မဟာ = သံဃာမ်ားၿပားေသာ ဒြါရ = ဘုရားရွိခုိးရာ၌(ဒြါရၿဖင့္ရွိခုိးေသာ)၊ နိကာယ = သံဃာ့အစုအေ၀း (ၿဖစ္သည္။)

၅။ (ဂ)မူလဒြါရဂုိဏ္း အုတ္ဖုိဆရာေတာ္ႀကီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ မဟာဒြါရဂုိဏ္း၀င္ သံဃာမ်ားသည္ လၿပည့္ လကြယ္ကိစၥကုိ အၿခားဂုိဏ္းသံဃာ မ်ား ႏွင့္အတူ ျပန္လည္လက္ခံႀကေသာ္လည္းအခ်ဴိ႔ေသာဒါြရဂု ိဏ္းသံဃာ မ်ားမွာ အုတ္ဖုိဆရာေတာ္ႀကီးခ်မွတ္ခဲ့သည့္မူအတုိင္း လၿပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ႏွင့္ လဆန္း(၁) ရက္တုိ႔တြင္ သိမ္၀င္ဥပုသ္ၿပဳ ၿမဲၿပဳႀက၏။ ထုိ သုိ႔ မူလအတုိင္းရိွသည့္ဒြါရဂုိဏ္းကုိ မူလဒြါရဟုေခၚဆုိႀကသည္။ မူလဒြါရဟူေသာအမည္၏ေရွ႔တြင္ 'ဓမၼ၀ိနယာနုေလာမ 'ဟု ထပ္ဆင့္ ၀ိေသသနၿပဳထားသည္။(ဓမၼ + ၀ိနယ + အနုေလာမ) သုတၱံ၊ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ႏွင့္လည္းေကာင္း၀ိနည္းနွင့္လည္း ေကာင္းေလ်ာ္ ညီေသာဂုိဏ္းဟု ဆုိလုိ၍အမည္အၿပည့္အစံုမွာ 'ဓမၼ၀ိနယာ နုေလာမူလဒြါရနိကာယ' ဂုိဏ္းဟုေခၚဆုိႀကသည္။

( ၆ )ေ၀ဠဳ၀န္နိကာယဂုိဏ္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႔၊ ဗဟန္းရပ္ကြက္၊ သီလရွင္ေက်ာင္းအ တြင္းရွိ ၀ါးေက်ာင္း၌ ေနထုိင္ေသာေႀကာင့္ယင္းဆရာေတာ္ကုိ ေ၀ဠဳ၀န္ဆရာေတာ္ဟုေခၚ ဆုိႀကသည္။ယင္းဆရာေတာ္သည္ ဗဟန္းေ၀ဠဳ၀န္ေက် ာင္းတုိက္ကုိ တည္ေထာင္ၿပီးေနာက္ အင္းလ်ားေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းတုိက္၊ စမ္းေခ်ာင္း ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းတုိက္၊ ပုသိမ္ႏွင့္ၿမန္ေအာင္ၿမဳိ႔မ်ားရွိ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း တုိက္မ်ားကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ယင္း၏တပည့္သံဃာမ်ားကုိ ေ၀ဠဳ ၀န္ဂုိဏ္းဟုေခၚဆုိႀကသည္။ ဒြါရဂုိဏ္းႏွင့္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံသၿဖင့္ 'ေ၀ဠဳ၀န္ဒြါရဂုိဏ္း' ဟုလည္း ေခၚဆုိႀကသည္။

(၇ )စတုဘုမၼိက မဟာသတိပ႒ာန္ ငွက္တြင္းဂုိဏ္း စစ္ကုိင္းၿမဳိ႔၏အေနာက္ဘက္ မင္း၀န္ေတာင္တန္း၌ ပုဇဥ္းထုိးငွက္မ်ား တြင္းတူးရာမွ လုိဏ္ဂူၿဖစ္လာၿပီးယင္းငွက္တြင္းမ် ားရွိေသာေနရာ၌ တည္ရွိေသာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိ ငွက္တြင္းေခ်ာင္-ဟု ေခၚဆုိႀကသည္။ ယင္းငွက္တြင္းေခ်ာင္ဆရာေတာ္ ဦးပ႑၀-သည္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ ၌ မဟာသတိပ႒ာန္သုတ္ေတာ္လာ (၃၂)ေကာဠာသ ကမၼ႒ာန္းကုိ ၾကဳိးပမ္းအားထုတ္ၿပီးေဟာႀကားၿပသသည္။ ထုိ႔အၿပင္ အစဥ္အလာအားၿဖင့္ ကာမ၊ ရူပ၊ အရူပ ဟူေသာ (ဘံု ၃ ပါး) ကုိ ေဟာေၿပာေလ့ရွိရာမွ နိဗၺာန္ကုိပင္ ဘံုတစ္ခုအေနၿဖင့္ ထည့္သြင္း၍ ဘံု (၄) ပါးရွိသည္ဟု ေဟာေၿပာခဲ့ၿခင္းေႀကာင့္ စတုဘုမၼိက (စတု = ေလး ၊ဘုမၼိက =ေနရာ/ တည္ရာဌာနဘံုရွိၿခင္း )ဟုအမည္တစ္ခု ထပ္ဆင့္တုိးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေႀကာင့္ ဤဂုိဏ္းကုိ စတုဘုမၼိက မဟာသတိပ႒ာန္ ငွက္တြင္းဂုိဏ္းဟု ေခၚဆုိႀကသည္။

(၈ )ဂဏ၀ိမုတ္ ကူးတုိ႔ဂုိဏ္း ထား၀ယ္ၿမိဳ႔နယ္၊ ကူးတုိ႔ရြာဆရာေတာ္ ဦးဣႏၵ၀ံသ-သည္ ေတာရေဆာက္ တည္၍တရားက်င့္သံုးလ်က္ရွိသည္။သုဓမၼာဂိုဏ္းခ်ဴပ္၊ ဂုိဏ္းအုပ္၊ ဂုိဏ္း ေထာက္မ်ားက မႀကာခဏ ဆင့္ေခၚသၿဖင့္ ယင္းသို႔ဆင့္ေခၚ ခံရၿခင္းမွ ကင္း လြတ္ခြင့္ျပဳရန္ မႏၲေလး၊ သုဓမၼာသာသနာပုိင္ထံ ေမတၱာစာ တင္သြင္းခဲ့ သည္။သာသနာပုိင္ ပခန္းဆရာေတာ္က ၁၂၅၈ ခုႏွစ္တြင္ ယင္းေတာရ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ဆင့္ေခၚၿခင္းမၿပဳနုိင္ေစရန္ သုဓမၼာဂုိဏ္းမွအ လြတ္ ' ဂဏ၀ိမုတၱိ ' (ဂဏ= ဂုိဏ္း ၊၀ိမုတၱိ = လြတ္ၿခင္း) ဟု စာခြ်န္ ေတာ္အမိန္႔ ထုတ္ၿပန္ေပးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေႀကာင့္ ယင္းဆရာေတာ္ႀကီး၏တပည့္အစဥ္အဆက္တုိ႔ကုိ ' ဂဏ၀ိ မုတၱိ ကူးတုိ႔ဂုိဏ္း-ဟုေခၚဆုိႀကသည္။ သုဓမၼာဂုိဏ္းမွအလြတ္ ျဖစ္ေသာ ကူးတုိ႔ရြာမွ ဆရာေတာ္ႀကီး၏တပည့္သံဃာမ်ားဟုဆုိလုိသည္။ မူလဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ ေတာရေဆာက္တည္လုိ႔ ကင္းလြတ္ခြင့္ ရတယ္။အခုတပည့္ေတြကေရာ ဆရာေတာ္ႀကီးကဲ့သုိ႔ အားလံုးပဲ ေတာရ ေဆာက္တည္ႀကသလား၊ မေဆာက္တည္တဲ့ ရဟန္းေတြကုိ ကင္းလြတ္ခြင့္ ေပးသင့္သလား၊ စဥ္းစားစရာပါပဲ..

(၉ )ဓမၼယုတၱိနိကာယ မဟာရင္ဂုိဏ္း မဟာရင္ဆရာေတာ္သည္၁၂၀၃-ခုႏွစ္တြင္ ယိုးဒယားနုိင္ငံ၌ ေမြးဖြားခဲ့၍ ငယ္မည္မွာ "ဦးရင္ " ၿဖစ္သည္။ယိုးဒယားနုိင္ငံ ' ဓမၼယုတၱိ နိကာယ ' ( တမယြတ္ ) ဂုိဏ္း၌ ရဟန္းၿပဳ၍ပါဠိစာေပမ်ားကုိ မဟာအဆင့္အတန္း ေအာင္ၿမင္သည္အထိ စာေပသင္ႀကားတတ္ေၿမာက္ခဲ့သည္။ ထုိအခါ ဦး ရင္အမည္ကုိ မဟာဘြဲ႔နွင့္ ေပါင္းစပ္၍မဟာရင္ၿဖစ္လာသည္ ။ မဟာရင္အမည္ရွိဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ေမာ္လၿမဳိင္ၿမဳိ႔နယ္ ' ကတုိး 'ရြာ၌ ေက်ာင္းတုိက္တည္၍စာေပပုိ႔ခ်သည္။ ယင္း၏တပည့္သံဃာမ ်ားကုိ 'မ ဟာရင္ဂုိဏ္း 'ဟုေခၚဆုိႀကသည္။ယုိးဒယားနုိင္ငံရွိ မူလပင္မဂိုဏ္း၏အ မည္ကုိ ပူးတဲြ၍' ဓမၼယုတၱိ နိကာယ မဟာရင္ 'ဂုိဏ္း ဟုေခၚဆုိႀကသည္။ ဓမၼ = တရားေတာ္ကုိ ၊ ယုတၱိ = အေထာက္အထားၿပဳေသာ ၊ နိကာယ = သံဃာအစုအေ၀း ။ ဟူ၍ၿဖစ္ပါသည္။

အထက္ပါနုိင္ငံေတာ္အသိအမွတ္ၿပဳသံဃာ့ဂုိဏ္းႀကီး(၉ ) ဂုိဏ္းတုိ႔သည္ ဘုရားေဟာပိဋကတ္ (၃ )ပံု အနက္ သုတ္ႏွင့္အဘိဓမၼ ာတုိ႔တြင္ အယူအဆ တူမွ်ႀကေသာ္လည္း ေစာင့္ထိန္းလုိက ္နာအပ္သည့္ ၀ိနည္းပုိင္းဆုိင္ရာတုိ႔တြင္ အေလးအေပါ့အတိမ္အ နက္ စသည္ၿဖင့္ ကြဲလြဲမွဳရွိႀကသည္ကုိ အေႀကာင္းၿပဳ၍ ကြဲၿပားေနႀကၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။

အထက္ပါသံဃာ့ဂုိဏ္းမ်ားေပၚေပါက္ရၿခင္းအေႀကာင္းကုိ သံုးသပ္ရေသာ္ သီလ သမာဓိႏွင့္ ၿပည့္စံုၿပီးစာေပက်မ္းဂန္ တတ္ကြ်မ္းကာ ေနာက္လုိက္ တပည့္သံဃာမ်ားၿပားေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ဓမၼ၀ိနယႏွင့္ ထုိစဥ္ ကာလ သံဃာထုႏွင့္ မင္းအစုိးရအေပၚ ပုဂၢလိကအၿမင္ၿဖင့္ မိမိယံုႀကည္ ယူဆခ်က္အတုိင္း တစုိက္တမတ္မတ္ က်င့္သံုးၿပီး အၿခားေသာသံဃာ မ်ားနွင့္ မဆက္စပ္ပဲ သီးၿခားေနခဲ့ၿခင္းက စတင္ခဲ့သည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ညွိႏွဳိင္း၍မရေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားသည့္သေဘာထားကြဲလြဲမွဳ မရွိခဲ့ သည္မွာ ထင္ရွားသည္။ အၿခားေသာ ဘာသာမ်ားနွင့္ နွဳိင္းယွဥ္ေလ့လာ နုိင္ေသာ ယခုေခတ္ႀကီးတြင္ ေထရ၀ါဒအစစ္အမွန္ဟု ေႀကြးေႀကာ္ေနေသာ မိမိတုိ႔နုိင္ငံအေနၿဖင့္ယခုကဲ့သုိ႔ သံဃာ့ဂိုဏ္းမ်ား အမ်ားအၿပားရွိေနၿခင္းကား မေကာင္းေပ...

ထုိ႔ေႀကာင့္ပင္လွ်င္ ျမန္မာၿပည္၏ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ ဟုပင္ ဂုဏ္ၿပဳေခၚတြင္ရသည့္ ေတာင္ၿမဳိ႔(အမရပူရ မဟာဂႏၶာရံု)ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာ ဘိ၀ံသ-က သံဃအစည္းအေ၀းတစ္ခုတြင္ အဆုိပါဂုိဏ္းမ်ာ းအားလံုး ဖ်က္ သိမ္းၿပီး ေထရ၀ါဒစစ္စစ္ သံဃာဟု သာသတ္မွတ္ရန္ အဆုိတင္သြင္းခဲ့ဖူး ေႀကာင္းမွတ္သားႀကည္ညဳိခဲ့ရဖူးပါသည္။ ေခတ္အၿမင္ရွိလွေသာ ဆရာေတာ္၏ဥာဏ္ေတာ္ကုိသာ ၾကည္ညဳိဦးခုိက္ ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္.... ထုိစဥ္ကအေႀကာင္းေႀကာင္းမ်ားေႀကာင့္ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ ရည္မွန္းခ်က္ မေအာင္ၿမင္ခဲ့ရေပ....တစ္ခ်ိန္ေသာအခါတြင္ကား ဆရာေတာ္ေမွ်ာ္မွန္းသ ကဲ့သုိ႔ ၿဖစ္လာနုိင္ပါေစဟုသာ ေမွ်ာ္လင့္ဆုေတာင္းမိပါသည္။

(အပၸမာဒမဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ၿပပါရွိေသာေဆာင္းပါးရွင္ ငွက္ေတာင္ပံ်(ဇင္းက်ဴိက္))

posted by phyo zaw
phyominzaw.blog.