မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီး၏
ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔တာ
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ၾကည္ညိဳစရာ လြမ္း
စရာ ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔တာပါဘုရား။
ဤေန႔သည္ကား ဆရာေတာ္၏ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔
တာျဖစ္၏။၁၃၂၄ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကြၽတ္လျပည္႔ေက်ာ္
ေလးရက္၊ ဗုဒၶဝူးေန႔။႐ွင္ျပဳကထိန္ပဲြ႐ွိ၍ မဂၤလာတိုက္၌
ရဟန္း႐ွင္လူ အစည္ကားဆံုးေန႔ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္
ကား ယမန္ေန႔၊ သီတင္းကြၽတ္လျပည္႔ေက်ာ္ သံုးရက္ေန႔
ကပင္ဤ႐ွင္ျပဳပဲြအတြက္ ႀကိဳတင္ေရစက္ခ်ေပးကာ တစ္
နာရီခန္႔ တရားေဟာခဲ႔ၿပီးျဖစ္သည္။
နံနက္ ငါးနာရီတြင္ ေက်ာင္းအမေလး ေဒၚတင္လွႏွင္႔
ေဒၚကုမၼာရီတို႔ ေကြကာအုပ္ေဖ်ာ္၍ဆရာေတာ္ေက်ာင္း
သို႔ဝင္လာၾကသည္။
" တင္လွ -နင္တို႔ငယ္ေသးတယ္။ ကမ္းမျမင္တဲ႔ေရျပင္
မွာလက္ပစ္ကူးေနၾကရတယ္။ေလာကဓံကို ခံႏိုင္ေအာင္
လုပ္။ေရေမ်ာယင္း ကမ္းစပ္ကသစ္ပင္ကို ကံအားေလ်ာ္
စြာ ေတြ႕ရလို႔ အားကိုးတစ္ႀကီးဆဲြကိုင္မိေပမယ္႔ သစ္ပင္
ကလည္း လိႈင္းဒဏ္ေၾကာင္႔ အျမစ္အံုပါႂကြၿပီးေနတဲ႔ သစ္
ပင္အိုႀကီးဆိုေတာ႔ နင္တို႔အေပၚမိအံုးမွာပဲ "ဟု မိန္႔ေတာ္
မူကာ ေဒၚတင္လွ၏ ခင္ပြန္းအပါးေတာ္ျမဲေက်ာင္းဒကာ
ေလး ဦးေက်ာ္သိန္းအားလႊတ္လိုက္ရန္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ေက်ာင္းဒကာေလးေရာက္လာလွ်င္ -
" အင္း -
သံုးဖို႔စားဖို႔ေတာ႔လူတိုင္းထိုက္တန္ေလာက္
႐ွိေနၾကတာပဲ။ ေတာ္ေလာက္ၿပီ။ မင္းတို႔ စီးပြား
႐ွာေနတာက ျဖဳန္းဖို႕႐ွာေနၾကတာ။ မင္းတို႔ဥစၥာ
ကို တြယ္တာမေနနဲ႔၊ ဉာဏ္နဲ႔စြန္႔။ေလာကဓံလိႈင္း
ပိမယ္။ ငါမရွိလည္း ငါ႔တရားေခြ႐ွိတယ္။ ႀကိဳးစား
နာရစ္ " ဟု မိန္႔ေတာ္မူရာ နားမ႐ွင္းေသာ္လည္း
ဘာမွ်ျပန္မေလ်ွာက္ဝံ႔။ ႐ုပ္လကၡဏာႏွင္႔ အသံ
သည္ဘအလ်င္ကအတိုင္းပင္႐ွိ၍ မည္သို႔ဟု
မထင္တတ္႐ွိေန၏။ သို႔ႏွင္႔ျပန္လာၿပီး ( အျမဲ
ဝတ္ျပဳရသူ ေ႐ွ႕မွီေနာက္မွီ ) ဦးသာဆိုင္အား
အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပရာ -
" ဆရာေတာ္ ရန္ကုန္ႂကြမလို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔ " ဟု
သာ မွတ္ခ်က္ေပးေလသည္။ မွန္ေပ၏။
ဆရာေတာ္ကား ရန္ကုန္ဌာနသို႔ ႂကြေပေတာ႔
မည္။
ဆရာေတာ္သည္ ေကြကာအုပ္ဘုဥ္းေပးၿပီး
ေနာက္ သကၤန္းလဲကာ ကထိန္ဆြမ္းေကြၽး အ
တြက္ ႂကြသြားေလသည္။ မိုးကုတ္ဦးခ်စ္လွ၊
ေဒၚေသာင္းတို႔က သား႐ွင္ျပဳကထိန္ပဲြအတြက္
နံနက္ ၆ နာရီမွစ၍ မဂၤလာတိုက္တြင္ သံဃာ
အပါး ႏွစ္ရာအား ဆြမ္းကပ္ၾက၏။ ဆရာေတာ္
ကား မဘုဥ္းေပး။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအပါးတြင္
တရားအာရံုျပဳ၍ ထိုင္ေနေတာ္မူသည္။
ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားအပါးတြင္ တရားအာရံုျဖင္႔
ထိုင္ေနေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား လက္
ဖက္ရည္အခ်ိဳပဲြမွ ထခါနီးတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးဝိမလက
ငယ္စဥ္မွအစ အစ္ကိုႀကီးပမာ တစ္ဘဝလံုး ဆံုးမသြန္
သင္ေပးခဲ႔ေသာ ေအာင္ျခင္း႐ွစ္ပါးဆရာေတာ္ႀကီး
ဦးနာဂဝံသ၏ ေျခဖမိုးကို နဖူးျပင္ႏွင္႔တိုက္ၿပီး ပ်ပ်ဝပ္ဝပ္
ကန္ေတာ႔သည္။ ႏႈတ္မွလည္း -
" အ႐ွင္ဘုရားကို အခုလို ကန္ေတာ႔ျခင္းဟာ
တပည္႔ေတာ္အတြက္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါလိမ္႔မည္
ဘုရား " ဟူ၍ ေလ်ွာက္ထားေသးသည္။
သံဃာမ်ား ဆြမ္းေဘာဇဥ္ ဘုဥ္းေပးၿပီးလွ်င္
ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား
လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားကို လိုက္၍ ဆက္ကပ္၏။
ၿပီးလွ်င္ ေထရ္ႀကီး ဝါႀကီးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား
ျပန္ႂကြမည္ျဖစ္ရာ ဆရာေတာ္သည္ တိုက္ေပၚမွ
ဆင္းလ်ွက္ တစ္ပါးၿပီးတစ္ပါး လိုက္လံ၍ တဲြပို႕
ဝတ္ျပဳကာ ကားမ်ားေပၚသို႔ အေရာက္ ရႊင္လန္း
ဝမ္းေျမာက္စြာအေခါက္ေခါက္သြားေခ်ျပန္လွည္႔
ႏုတ္ဆက္ေတာ္မူသည္။
အလွဳပဲြၿပီးလ်ွင္ တပည္႔ႀကီး ဦးလွဘူးအား
ေခၚ၍ ( ႐ွင္ျပဳကထိန္ပဲြ က်င္းပရာ မဂၤလာ
ေက်ာင္းတိုက္ဘက္မွ ) ရိပ္သာဘက္သို႔ ကူးလာ
၏။
" အင္း -
ငါ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကေတာ႔ ေလးလွၿပီ " ဟု
မိန္႔ေတာ္မူရာ ဦးလွဘူူမွ နားမလည္၍ အက်ိဳး
အေၾကာင္းျပန္ေလွ်ာက္ရာ -
" မင္းတယ္အ, တဲ႔ေကာင္ပဲ " ဟုသာ ျပံဳး၍
မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ေနာက္ ေဒၚတင္လွအား ေကာ္ဖီလာ၍ကပ္
ရန္ အမိန္႔႐ွိသျဖင္႔ ေဒၚတင္လွေရာက္လာ၏။
ေကာ္ဖီဘုဥ္းေပးလ်က္ -
" တင္လွ ခုရက္ပိုင္း နင္အိပ္မက္မ်ား ထူးထူး
ေထြေထြ မမက္ဘူးလား " ဟု ေမးေတာ္မူ၍
" ရိပ္သာထဲမွ ေစတီႀကီးတစ္ဆူအနီး၌
ဆရာေတာ္တရား႐ႈမွတ္ေနရာေစတီႀကီးမွာ
မီးခိုးအူ၍ ေဖာင္းရစ္မွ တအိအိၿပိဳက်လာရာ
ဆရာေတာ္အေပၚ ပိက်ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္
မွာမည္သို႔မွ် မျဖစ္ေၾကာင္း"ေလွ်ာက္ထားသည္။
" ဟ -
နင္႔ အိပ္မက္က တယ္စင္းပါလား။
ပုဗၺနိမိတ္ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေပၚစျမဲပဲ။
ငါ႔လို ခံႏိုင္ရည္႐ွိေအာင္ တရားကို နာနာဖိ
အားထုတ္ရစ္ၾက " ဟု အမိန္႔႐ွိကာ -
" ခဏေစာင္႔အံုး " ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍ အခန္း
တြင္းသို႔ ႂကြသြား၏။ ၿပီးလွ်င္ သကၤန္းလဲကာ
ေစာေစာကဝတ္ထားေသာ ဧကသီသင္းပိုင္ႏွင္႔
အံသကိဋ္ ႏွစ္ထည္ကို ကိုင္၍ ထြက္လာသည္။
" ေရာ႔ -
ဒီသကၤန္းေတြ နင္႔ဇရပ္ယူသြား၊ သိမ္းထား၊
ေရမေလွ်ာ္နဲ႔ " ဟု ေပးလိုက္ေတာ္မူသည္။
ေဒၚတင္လွခဗ်ာ စိတ္ဇေဝဇဝါျဖင္႔ ဘာမွ်ျပန္မေလွ်ာက္
ရဲပဲ သကၤန္းမ်ားကိုယူ၍မိမိဇရပ္သို႔ ျပန္လာခဲ႔ရ႐ွာ၏။
ထိုေန႔ ၁၁ နာရီခဲြတြင္ ေကာ္ဖီႏွင္႔စြပ္ျပဳတ္
ဘုဥ္းေပးေတာ္မူ၏။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သံုးပါးႏွင္႔အတူ ဘုဥ္းေပးပံုကို ဓါတ္ပံုအ႐ိုက္ခံ
ေတာ္မူေသးသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ဆံုးမ
စကားေျပာေဟာလ်က္ပင္ ႐ွိေန၏။ ေျပာေဟာ
ေသာစကားမ်ားမွာ အံ႔အားသင္႔စရာခ်ည္႔ျဖစ္၍
ဆရာဝန္ပင္႔ရန္ ဒကာမ်ားက ေလွ်ာက္ရာ -
" ကိစၥမ႐ွိပါဘူး။ မေန႔က ပန္ကာေလ မိသြားလို႔ အခိုးနဲနဲငုတ္သြားတာပါ။ဆရာဝန္ပင္႔ခ်င္လွ်င္ တစ္ခ်က္
ခဲြမွပင္႔ " ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဆံုးမစကားကိုသာ တြင္တြင္ေဟာေတာ္မူသည္။
႐ုပ္လကၡဏာေတာ္ႏွင္႔ အသံေတာ္ကား ပကတိ
အတိုင္းပင္။
" ခႏၶာဝန္ႀကီးကလည္း တယ္ေလးတာပဲ။
ကဲ - ဦးသန္းေမာင္၊ ဝမ္းခ်ဴေပးစမ္းပါအံုး "
ဟုဆိုကာ ကုဋီတိုက္ေတာ္သို႔ ကိုယ္ေတာ္တိုင္
ႂကြေတာ္မူသည္။
ရဟန္း႐ွင္လူပရိသတ္ကား ဆရာေတာ္
ေက်ာင္းေပၚ၌ အားလံုးစု၍ လာၾက၏။ ေဒါက္တာဆိုနီႏွင္႔ ဆရာဝန္ႀကီး ဦးေစာျမေအာင္
တို႔ေရာက္လာၾကသည္။
" ကဲ -
ေနာက္ထပ္ေဆးထိုးစရာ႐ွိေသးရင္ ျမန္ျမန္
ထိုးၾက။ အခ်ိန္မ႐ွိဘူး။ မင္းတို႔ေဆးလည္း
ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး " ဟုပင္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ေန႔တစ္နာရီ ထိုးေပၿပီ။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီးက
ဆရာဝန္ပင္႔ခ်င္လွ်င္ တစ္ခ်က္ခဲြမွပင္႔ အမိန္႔႐ွိ
ထားပါသည္။ တပည္႔ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားသည္
တစ္နာရီမထိုးမီကပင္ ဆရာဝန္မ်ားကို ရိပ္သာ
အေရာက္ပင္႔ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ေဆးအကုသ
ခံေပးေတာ္မူရပါသည္။ အစစျပဳစုေပးမႈလည္း
ခံေပးေတာ္မူရပါသည္။ တပည္႔ ဒကာ၊ ဒကာမ
တို႔၏ ကုသိုလ္ေစတနာကို ခြင္႔ျပဳေတာ္မူရပါ
သည္။ တစ္ခ်က္ခဲြမွ ဆရာဝန္ပင္႔ခ်င္လွ်င္ ပင္႔
အမိန္႔ေတာ္႐ွိသည္ကို တစ္ခ်က္မတိုင္မီကပင္
ဤသို႔ျပဳစုကုသေပးၾကသည္ကို ေဗြမယူသာပဲ
ေဝေနယ်၏ အက်ိဳးအတြက္ အလွဴလက္ခံ
ကုသိုလ္ေပးေတာ္မူရပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ
တြင္ ရဟန္းသံဃာျမတ္ဘုရားတို႔ကို လူဒကာ၊
ဒကာမမ်ားတို႔က လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္
ထာဝစဥ္, စဥ္ဆက္, ဆက္လက္ခံယူသြားၾကရ
ေရးကို ဒိ႒ာႏူဂတိစံေတာ္ထားရေသာ ဘုရား
သားေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီး မွန္ေတာ္မူလွ
ပါသည္။ ဤသို႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းဆရာ
ဘုရားႀကီးတို႔၏ ၿပီးျပည္႔စံုေသာအ႐ွိသေဘာကို
ေစာေက်ာမစြက္ သဒၶါၾကည္ျဖဴခံယူသင္႔ပါသည္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီး၏
ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔တာ ျမန္မာႏိုင္ငံပဋိပတၱိ
သာသနာဝင္စာေတာ္ပါ ၾကည္ညိဳဘြယ္၊ လြမ္း
ဆြတ္ဘြယ္ရာမ်ား
💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝
အားငယ္ေသာမ်က္ႏွာမ်ားျဖင္႔ ရဟန္းႏွင္႔
႐ွင္လူမ်ား စိုးရိမ္တႀကီး ဖူးေျမာ္ေနၾကစဥ္ -
" ေမာင္ခ်စ္ေဆြ -
ဒီတစ္ခါေတာ႔ မရေတာ႔ဘူး။
ေဟ႔ -
တင္ေငြႀကီး၊ ငါ႔မ်က္စိေတြ ျပာလာၿပီ။
ကဲ -
အားလံုး ဦးပဥၨင္းမ်ားေရာ၊ ဒကာ ဒကာမေတြ
ေရာ ခႏၶာ႐ွိသူတိုင္း ခံစားရမည္႔ ေဝဒနာကို
ေက်ာ္လြန္ေအာင္ ႐ႈၾက။
မင္းတို႔ ခႏၶာဝန္ႀကီးရဲ႕ဒုကၡကို လက္ေတြ႕
ဒီမွာ ၾကည္႔ထားၾက။
မေမ႔မေလ်ာ႔ ေနရစ္ၾကေပေတာ႔ "ဟု ဆံုးမ
ၾသဝါဒေပးၿပီး ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ၿငိမ္သက္ေအးေဆး
စြာ တရားႏွလံုးသြင္း၍ ေနေတာ္မူသည္။
တစ္နာရီႏွင္႔ မိနစ္ ၂၀ တြင္ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း
၍ ခ်ဳပ္ျပတ္ၿငိ္မ္းေတာ္မူေလ၏။
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားေတာ္မူေသာ
အရိယာရဟႏၱာျမတ္ႀကီးပါဘုရား။
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားေတာ္မူေသာ
အရိယာရဟႏၱာျမတ္ႀကီးပါဘုရား။
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားေတာ္မူေသာ
အရိယာရဟႏၱာျမတ္ႀကီးပါဘုရား။
သဒၶါၾကည္ယံုလႊမ္းပတ္ျခံဳ၍ မိုးကုတ္ဆရာ
ေတာ္ဘုရားႀကီး၏အရိယာရဟႏၱာဂုဏ္သင္းနံ႔
ထံုသည္ကို ျမင္သာထင္႐ွားသိေစႏိုင္ရန္
အတြက္ FACE BOOK စာမ်က္ႏွာေပၚမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုံးသို႔ ကြၽန္ေတာ္ႏွင္႔ စာပန္းအိမ္မိသားစုမွ တရားဓမၼ ေပးေဝငွပါ၏။
ဆရာေတာ္ဘုရား -
ဤစာေရးသားေဖာ္ျပရာတြင္ အမွားတစ္စံုတစ္ရာ႐ွိခဲ႔ပါက အစဥ္သနားေသာအားျဖင္႔ သနားသည္း
ခံခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူပါဘုရား။
စာပန္းအိမ္ မိသားစု
မနၱေလးၿမိဳ႕။
၂၃.၁၁.၂၀၁၆။
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ဓမၼရတနာမွျပန္လည္မ်ွေဝပါသည္။
မူရင္အေကာင့္မွျပန္ၿပီးမွ်ေ၀းပါခဗ်ာ...credit.
ရသစုံမိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီး၏
ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔တာ
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ၾကည္ညိဳစရာ လြမ္း
စရာ ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔တာပါဘုရား။
ဤေန႔သည္ကား ဆရာေတာ္၏ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔
တာျဖစ္၏။၁၃၂၄ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကြၽတ္လျပည္႔ေက်ာ္
ေလးရက္၊ ဗုဒၶဝူးေန႔။႐ွင္ျပဳကထိန္ပဲြ႐ွိ၍ မဂၤလာတိုက္၌
ရဟန္း႐ွင္လူ အစည္ကားဆံုးေန႔ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္
ကား ယမန္ေန႔၊ သီတင္းကြၽတ္လျပည္႔ေက်ာ္ သံုးရက္ေန႔
ကပင္ဤ႐ွင္ျပဳပဲြအတြက္ ႀကိဳတင္ေရစက္ခ်ေပးကာ တစ္
နာရီခန္႔ တရားေဟာခဲ႔ၿပီးျဖစ္သည္။
နံနက္ ငါးနာရီတြင္ ေက်ာင္းအမေလး ေဒၚတင္လွႏွင္႔
ေဒၚကုမၼာရီတို႔ ေကြကာအုပ္ေဖ်ာ္၍ဆရာေတာ္ေက်ာင္း
သို႔ဝင္လာၾကသည္။
" တင္လွ -နင္တို႔ငယ္ေသးတယ္။ ကမ္းမျမင္တဲ႔ေရျပင္
မွာလက္ပစ္ကူးေနၾကရတယ္။ေလာကဓံကို ခံႏိုင္ေအာင္
လုပ္။ေရေမ်ာယင္း ကမ္းစပ္ကသစ္ပင္ကို ကံအားေလ်ာ္
စြာ ေတြ႕ရလို႔ အားကိုးတစ္ႀကီးဆဲြကိုင္မိေပမယ္႔ သစ္ပင္
ကလည္း လိႈင္းဒဏ္ေၾကာင္႔ အျမစ္အံုပါႂကြၿပီးေနတဲ႔ သစ္
ပင္အိုႀကီးဆိုေတာ႔ နင္တို႔အေပၚမိအံုးမွာပဲ "ဟု မိန္႔ေတာ္
မူကာ ေဒၚတင္လွ၏ ခင္ပြန္းအပါးေတာ္ျမဲေက်ာင္းဒကာ
ေလး ဦးေက်ာ္သိန္းအားလႊတ္လိုက္ရန္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ေက်ာင္းဒကာေလးေရာက္လာလွ်င္ -
" အင္း -
သံုးဖို႔စားဖို႔ေတာ႔လူတိုင္းထိုက္တန္ေလာက္
႐ွိေနၾကတာပဲ။ ေတာ္ေလာက္ၿပီ။ မင္းတို႔ စီးပြား
႐ွာေနတာက ျဖဳန္းဖို႕႐ွာေနၾကတာ။ မင္းတို႔ဥစၥာ
ကို တြယ္တာမေနနဲ႔၊ ဉာဏ္နဲ႔စြန္႔။ေလာကဓံလိႈင္း
ပိမယ္။ ငါမရွိလည္း ငါ႔တရားေခြ႐ွိတယ္။ ႀကိဳးစား
နာရစ္ " ဟု မိန္႔ေတာ္မူရာ နားမ႐ွင္းေသာ္လည္း
ဘာမွ်ျပန္မေလ်ွာက္ဝံ႔။ ႐ုပ္လကၡဏာႏွင္႔ အသံ
သည္ဘအလ်င္ကအတိုင္းပင္႐ွိ၍ မည္သို႔ဟု
မထင္တတ္႐ွိေန၏။ သို႔ႏွင္႔ျပန္လာၿပီး ( အျမဲ
ဝတ္ျပဳရသူ ေ႐ွ႕မွီေနာက္မွီ ) ဦးသာဆိုင္အား
အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပရာ -
" ဆရာေတာ္ ရန္ကုန္ႂကြမလို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔ " ဟု
သာ မွတ္ခ်က္ေပးေလသည္။ မွန္ေပ၏။
ဆရာေတာ္ကား ရန္ကုန္ဌာနသို႔ ႂကြေပေတာ႔
မည္။
ဆရာေတာ္သည္ ေကြကာအုပ္ဘုဥ္းေပးၿပီး
ေနာက္ သကၤန္းလဲကာ ကထိန္ဆြမ္းေကြၽး အ
တြက္ ႂကြသြားေလသည္။ မိုးကုတ္ဦးခ်စ္လွ၊
ေဒၚေသာင္းတို႔က သား႐ွင္ျပဳကထိန္ပဲြအတြက္
နံနက္ ၆ နာရီမွစ၍ မဂၤလာတိုက္တြင္ သံဃာ
အပါး ႏွစ္ရာအား ဆြမ္းကပ္ၾက၏။ ဆရာေတာ္
ကား မဘုဥ္းေပး။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအပါးတြင္
တရားအာရံုျပဳ၍ ထိုင္ေနေတာ္မူသည္။
ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားအပါးတြင္ တရားအာရံုျဖင္႔
ထိုင္ေနေတာ္မူသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား လက္
ဖက္ရည္အခ်ိဳပဲြမွ ထခါနီးတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးဝိမလက
ငယ္စဥ္မွအစ အစ္ကိုႀကီးပမာ တစ္ဘဝလံုး ဆံုးမသြန္
သင္ေပးခဲ႔ေသာ ေအာင္ျခင္း႐ွစ္ပါးဆရာေတာ္ႀကီး
ဦးနာဂဝံသ၏ ေျခဖမိုးကို နဖူးျပင္ႏွင္႔တိုက္ၿပီး ပ်ပ်ဝပ္ဝပ္
ကန္ေတာ႔သည္။ ႏႈတ္မွလည္း -
" အ႐ွင္ဘုရားကို အခုလို ကန္ေတာ႔ျခင္းဟာ
တပည္႔ေတာ္အတြက္ ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါလိမ္႔မည္
ဘုရား " ဟူ၍ ေလ်ွာက္ထားေသးသည္။
သံဃာမ်ား ဆြမ္းေဘာဇဥ္ ဘုဥ္းေပးၿပီးလွ်င္
ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား
လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားကို လိုက္၍ ဆက္ကပ္၏။
ၿပီးလွ်င္ ေထရ္ႀကီး ဝါႀကီးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား
ျပန္ႂကြမည္ျဖစ္ရာ ဆရာေတာ္သည္ တိုက္ေပၚမွ
ဆင္းလ်ွက္ တစ္ပါးၿပီးတစ္ပါး လိုက္လံ၍ တဲြပို႕
ဝတ္ျပဳကာ ကားမ်ားေပၚသို႔ အေရာက္ ရႊင္လန္း
ဝမ္းေျမာက္စြာအေခါက္ေခါက္သြားေခ်ျပန္လွည္႔
ႏုတ္ဆက္ေတာ္မူသည္။
အလွဳပဲြၿပီးလ်ွင္ တပည္႔ႀကီး ဦးလွဘူးအား
ေခၚ၍ ( ႐ွင္ျပဳကထိန္ပဲြ က်င္းပရာ မဂၤလာ
ေက်ာင္းတိုက္ဘက္မွ ) ရိပ္သာဘက္သို႔ ကူးလာ
၏။
" အင္း -
ငါ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကေတာ႔ ေလးလွၿပီ " ဟု
မိန္႔ေတာ္မူရာ ဦးလွဘူူမွ နားမလည္၍ အက်ိဳး
အေၾကာင္းျပန္ေလွ်ာက္ရာ -
" မင္းတယ္အ, တဲ႔ေကာင္ပဲ " ဟုသာ ျပံဳး၍
မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ေနာက္ ေဒၚတင္လွအား ေကာ္ဖီလာ၍ကပ္
ရန္ အမိန္႔႐ွိသျဖင္႔ ေဒၚတင္လွေရာက္လာ၏။
ေကာ္ဖီဘုဥ္းေပးလ်က္ -
" တင္လွ ခုရက္ပိုင္း နင္အိပ္မက္မ်ား ထူးထူး
ေထြေထြ မမက္ဘူးလား " ဟု ေမးေတာ္မူ၍
" ရိပ္သာထဲမွ ေစတီႀကီးတစ္ဆူအနီး၌
ဆရာေတာ္တရား႐ႈမွတ္ေနရာေစတီႀကီးမွာ
မီးခိုးအူ၍ ေဖာင္းရစ္မွ တအိအိၿပိဳက်လာရာ
ဆရာေတာ္အေပၚ ပိက်ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္
မွာမည္သို႔မွ် မျဖစ္ေၾကာင္း"ေလွ်ာက္ထားသည္။
" ဟ -
နင္႔ အိပ္မက္က တယ္စင္းပါလား။
ပုဗၺနိမိတ္ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေပၚစျမဲပဲ။
ငါ႔လို ခံႏိုင္ရည္႐ွိေအာင္ တရားကို နာနာဖိ
အားထုတ္ရစ္ၾက " ဟု အမိန္႔႐ွိကာ -
" ခဏေစာင္႔အံုး " ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၍ အခန္း
တြင္းသို႔ ႂကြသြား၏။ ၿပီးလွ်င္ သကၤန္းလဲကာ
ေစာေစာကဝတ္ထားေသာ ဧကသီသင္းပိုင္ႏွင္႔
အံသကိဋ္ ႏွစ္ထည္ကို ကိုင္၍ ထြက္လာသည္။
" ေရာ႔ -
ဒီသကၤန္းေတြ နင္႔ဇရပ္ယူသြား၊ သိမ္းထား၊
ေရမေလွ်ာ္နဲ႔ " ဟု ေပးလိုက္ေတာ္မူသည္။
ေဒၚတင္လွခဗ်ာ စိတ္ဇေဝဇဝါျဖင္႔ ဘာမွ်ျပန္မေလွ်ာက္
ရဲပဲ သကၤန္းမ်ားကိုယူ၍မိမိဇရပ္သို႔ ျပန္လာခဲ႔ရ႐ွာ၏။
ထိုေန႔ ၁၁ နာရီခဲြတြင္ ေကာ္ဖီႏွင္႔စြပ္ျပဳတ္
ဘုဥ္းေပးေတာ္မူ၏။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သံုးပါးႏွင္႔အတူ ဘုဥ္းေပးပံုကို ဓါတ္ပံုအ႐ိုက္ခံ
ေတာ္မူေသးသည္။ ဆရာေတာ္သည္ ဆံုးမ
စကားေျပာေဟာလ်က္ပင္ ႐ွိေန၏။ ေျပာေဟာ
ေသာစကားမ်ားမွာ အံ႔အားသင္႔စရာခ်ည္႔ျဖစ္၍
ဆရာဝန္ပင္႔ရန္ ဒကာမ်ားက ေလွ်ာက္ရာ -
" ကိစၥမ႐ွိပါဘူး။ မေန႔က ပန္ကာေလ မိသြားလို႔ အခိုးနဲနဲငုတ္သြားတာပါ။ဆရာဝန္ပင္႔ခ်င္လွ်င္ တစ္ခ်က္
ခဲြမွပင္႔ " ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဆံုးမစကားကိုသာ တြင္တြင္ေဟာေတာ္မူသည္။
႐ုပ္လကၡဏာေတာ္ႏွင္႔ အသံေတာ္ကား ပကတိ
အတိုင္းပင္။
" ခႏၶာဝန္ႀကီးကလည္း တယ္ေလးတာပဲ။
ကဲ - ဦးသန္းေမာင္၊ ဝမ္းခ်ဴေပးစမ္းပါအံုး "
ဟုဆိုကာ ကုဋီတိုက္ေတာ္သို႔ ကိုယ္ေတာ္တိုင္
ႂကြေတာ္မူသည္။
ရဟန္း႐ွင္လူပရိသတ္ကား ဆရာေတာ္
ေက်ာင္းေပၚ၌ အားလံုးစု၍ လာၾက၏။ ေဒါက္တာဆိုနီႏွင္႔ ဆရာဝန္ႀကီး ဦးေစာျမေအာင္
တို႔ေရာက္လာၾကသည္။
" ကဲ -
ေနာက္ထပ္ေဆးထိုးစရာ႐ွိေသးရင္ ျမန္ျမန္
ထိုးၾက။ အခ်ိန္မ႐ွိဘူး။ မင္းတို႔ေဆးလည္း
ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး " ဟုပင္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ေန႔တစ္နာရီ ထိုးေပၿပီ။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီးက
ဆရာဝန္ပင္႔ခ်င္လွ်င္ တစ္ခ်က္ခဲြမွပင္႔ အမိန္႔႐ွိ
ထားပါသည္။ တပည္႔ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားသည္
တစ္နာရီမထိုးမီကပင္ ဆရာဝန္မ်ားကို ရိပ္သာ
အေရာက္ပင္႔ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ေဆးအကုသ
ခံေပးေတာ္မူရပါသည္။ အစစျပဳစုေပးမႈလည္း
ခံေပးေတာ္မူရပါသည္။ တပည္႔ ဒကာ၊ ဒကာမ
တို႔၏ ကုသိုလ္ေစတနာကို ခြင္႔ျပဳေတာ္မူရပါ
သည္။ တစ္ခ်က္ခဲြမွ ဆရာဝန္ပင္႔ခ်င္လွ်င္ ပင္႔
အမိန္႔ေတာ္႐ွိသည္ကို တစ္ခ်က္မတိုင္မီကပင္
ဤသို႔ျပဳစုကုသေပးၾကသည္ကို ေဗြမယူသာပဲ
ေဝေနယ်၏ အက်ိဳးအတြက္ အလွဴလက္ခံ
ကုသိုလ္ေပးေတာ္မူရပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ
တြင္ ရဟန္းသံဃာျမတ္ဘုရားတို႔ကို လူဒကာ၊
ဒကာမမ်ားတို႔က လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္
ထာဝစဥ္, စဥ္ဆက္, ဆက္လက္ခံယူသြားၾကရ
ေရးကို ဒိ႒ာႏူဂတိစံေတာ္ထားရေသာ ဘုရား
သားေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီး မွန္ေတာ္မူလွ
ပါသည္။ ဤသို႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းဆရာ
ဘုရားႀကီးတို႔၏ ၿပီးျပည္႔စံုေသာအ႐ွိသေဘာကို
ေစာေက်ာမစြက္ သဒၶါၾကည္ျဖဴခံယူသင္႔ပါသည္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ျမတ္ဘုရားႀကီး၏
ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔တာ ျမန္မာႏိုင္ငံပဋိပတၱိ
သာသနာဝင္စာေတာ္ပါ ၾကည္ညိဳဘြယ္၊ လြမ္း
ဆြတ္ဘြယ္ရာမ်ား
💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝
အားငယ္ေသာမ်က္ႏွာမ်ားျဖင္႔ ရဟန္းႏွင္႔
႐ွင္လူမ်ား စိုးရိမ္တႀကီး ဖူးေျမာ္ေနၾကစဥ္ -
" ေမာင္ခ်စ္ေဆြ -
ဒီတစ္ခါေတာ႔ မရေတာ႔ဘူး။
ေဟ႔ -
တင္ေငြႀကီး၊ ငါ႔မ်က္စိေတြ ျပာလာၿပီ။
ကဲ -
အားလံုး ဦးပဥၨင္းမ်ားေရာ၊ ဒကာ ဒကာမေတြ
ေရာ ခႏၶာ႐ွိသူတိုင္း ခံစားရမည္႔ ေဝဒနာကို
ေက်ာ္လြန္ေအာင္ ႐ႈၾက။
မင္းတို႔ ခႏၶာဝန္ႀကီးရဲ႕ဒုကၡကို လက္ေတြ႕
ဒီမွာ ၾကည္႔ထားၾက။
မေမ႔မေလ်ာ႔ ေနရစ္ၾကေပေတာ႔ "ဟု ဆံုးမ
ၾသဝါဒေပးၿပီး ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ၿငိမ္သက္ေအးေဆး
စြာ တရားႏွလံုးသြင္း၍ ေနေတာ္မူသည္။
တစ္နာရီႏွင္႔ မိနစ္ ၂၀ တြင္ ခႏၶာဇာတ္သိမ္း
၍ ခ်ဳပ္ျပတ္ၿငိ္မ္းေတာ္မူေလ၏။
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားေတာ္မူေသာ
အရိယာရဟႏၱာျမတ္ႀကီးပါဘုရား။
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားေတာ္မူေသာ
အရိယာရဟႏၱာျမတ္ႀကီးပါဘုရား။
အပၸမာဒတရား လက္ကိုင္ထားေတာ္မူေသာ
အရိယာရဟႏၱာျမတ္ႀကီးပါဘုရား။
သဒၶါၾကည္ယံုလႊမ္းပတ္ျခံဳ၍ မိုးကုတ္ဆရာ
ေတာ္ဘုရားႀကီး၏အရိယာရဟႏၱာဂုဏ္သင္းနံ႔
ထံုသည္ကို ျမင္သာထင္႐ွားသိေစႏိုင္ရန္
အတြက္ FACE BOOK စာမ်က္ႏွာေပၚမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုံးသို႔ ကြၽန္ေတာ္ႏွင္႔ စာပန္းအိမ္မိသားစုမွ တရားဓမၼ ေပးေဝငွပါ၏။
ဆရာေတာ္ဘုရား -
ဤစာေရးသားေဖာ္ျပရာတြင္ အမွားတစ္စံုတစ္ရာ႐ွိခဲ႔ပါက အစဥ္သနားေသာအားျဖင္႔ သနားသည္း
ခံခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူပါဘုရား။
စာပန္းအိမ္ မိသားစု
မနၱေလးၿမိဳ႕။
၂၃.၁၁.၂၀၁၆။
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ဓမၼရတနာမွျပန္လည္မ်ွေဝပါသည္။
မူရင္အေကာင့္မွျပန္ၿပီးမွ်ေ၀းပါခဗ်ာ...
credit#ရသစုံ
Credit: Original upload
No comments:
Post a Comment